تأثیر تداخل زمینه ای در شرایط پنهان و آشکار بر یادگیری مهارت های پاس بسکتبال دانش آموزان پسر مقطع متوسطه

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینه ای در شرایط پنهان و آشکار بر یادگیری انواع مهارت پاس بسکتبال بوده است. بدین منظور، 60 آزمودنی (چهار گروه 15 نفری) از میان دانش آموزان پسر مقطع هفتم متوسطه شهر اهواز به صورت خوشه ای چندمرحله ای تصادفی انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه تمرین مسدود-آشکار، مسدود-پنهان، تصادفی-آشکار و تصادفی-پنهان تقسیم شدند که در دو گروه پنهان از تکلیف دو گانه حروف حافظه استفاده شد. این تحقیق شامل چهار مرحله پیش آزمون، اکتساب، یادداری فوری و تأخیری بود. تکلیف مورد نظر در این تحقیق شامل سه نوع پاس بسکتبال (پاس دو دست داخل سینه، دو دست بالای سر و یک دست از پهلو) بود. در تحقیق حاضر، به منظور ارزیابی و نمره دادن به سه مهارت پاس بسکتبال، از آزمون پاس بسکتبال پورتر و همکاران (2007) استفاده گردید. آزمودنی ها بعد از 12 کوشش تمرینی (برای هر مهارت 4 کوشش)، در مرحله پیش آزمون، به مدت 5 جلسه در 5 روز متوالی به تمرین پرداختند. یادداری فوری بلافاصله بعد از پایان جلسات تمرینی و آزمون یادداری تأخیری72 ساعت بعد از پایان مرحله اکتساب انجام گرفت. نتایج آزمون گرین هاوس گیزر نشان داد که تداخل زمینه ای هم در شرایط آشکار و هم در شرایط پنهان به طور معنی داری بر اکتساب، یادداری فوری و تأخیری مهارت پاس تأثیرگذار است، همچنین بین دو روش تمرینی مسدود و تصادفی هم در شرایط آشکار و هم در شرایط پنهان در مرحله اکتساب، گروه مسدود عملکرد بهتری داشت ولی در مراحل یادداری فوری و تأخیری تفاوتی بین گروه ها دیده نشد و بین دو شرایط آشکار و پنهان هم در شیوه تمرین مسدود و هم در شیوه تصادفی در مرحله اکتساب گروه یادگیری آشکار عملکرد بهتری داشت ولی در مراحل یادداری فوری و تأخیری تفاوتی بین گروه ها وجود نداشت. این پژوهش پیشنهاد می کند که مربیان بهتر است برای آموزش به نوجوانان مبتدی به جای استفاده از تمرین تصادفی از تمرین مسدود استفاده کنند و همچنین این تحقیق از شیوه یادگیری پنهان نیز حمایت می کند.